วัดดงตาล (วัดสามัคคีธรรม) ต.หัวสำโรง อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี เดิมเป็นวัดร้าง ได้บูรณะขึ้นใหม่เมื่อสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ต่อมา หมอผาด เกษตรง เจ้าของร้านขายยาพระอาทิตย์เวชโอสถ บางลำพู กรุงเทพฯ ได้มาเป็นผู้นำในการสร้างอุโบสถ และหล่อพระประธานขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๗ หมอผาด เป็นผู้มีความรู้ทางวิชาอาคม ในการหุงน้ำมันมนต์ และปรุงยาโบราณ ขณะเดียวกันก็มีความคุ้นเคยกับ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค อ.เสนา จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นอย่างดียิ่ง จึงได้ขอให้หลวงพ่อปานช่วยสร้างพระเครื่อง สำหรับบรรจุกรุในอุโบสถตามธรรมเนียมประเพณีนิยมแห่งการสร้างอุโบสถมาแต่ โบราณ

หลวงพ่อปาน จึงได้สร้างเป็นพระพิมพ์ พระพุทธรูปประทับสิงห์ พิมพ์หนึ่งและประทับเสือ อีกพิมพ์หนึ่ง เป็นพระเนื้อดินขนาดเล็กตัดขอบ ด้านบนเจาะบรรจุผงวิเศษ แบบเดียวกับพระที่ท่านสร้างขึ้นที่วัดบางนมโค หลังจากหลวงพ่อปานปลุกเสกพระชุดนี้ทั้งหมดแล้ว ก็มอบให้หมอผาดนำใส่กล่องไม้ลงเรือล่องมาตามแม่น้ำน้อย และแม่น้ำเจ้าพระยา มาขึ้นที่คลองหลังวัดดงตาล ต่อมาหมอผาดได้บวชเป็นพระภิกษุ จำพรรษาอยู่ที่วัดดงตาล เป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านมาก เพราะหมอผาดเป็นพระหมอที่เก่งในการรักษาโรคกระดูก โรคเส้น ฯลฯ ด้วยน้ำมนต์ และมีดโต้ศักดิ์สิทธิ์ สำหรับรักษาโรคประจำตัว จนได้ฉายาว่า หลวงพ่อผาด มีดโต้

เมื่อท่านสร้างอุโบสถวัดดงตาลแล้วเสร็จ จึงได้นำพระพิมพ์ประทับหลังสิงห์และเสือ บรรจุไว้บนฐานชุกชี แล้วอัญเชิญพระประธาน ซึ่งหล่อด้วยโลหะขึ้นประดิษฐานครอบไว้ จากนั้นจึงก่ออิฐถือปูน เป็นบัวคว่ำบัวหงายปิดไว้ เมื่อวันที่ ๑๔ มีนาคม ๒๔๗๔ ภายหลัง หลวงพ่อผาด วีรุตตโม ได้กลับไปจำพรรษาที่วัดในกรุงเทพฯ และมรณภาพเมื่อปี ๒๕๐๐ ชาวดงตาล พร้อมทั้งทายาทห้างขายยาพระอาทิตย์เวชโอสถ และห้างพระจันทร์เวชโอสถ จึงได้หล่อรูปเหมือนเท่าองค์จริงของท่านไว้ พร้อมมีดโต้ประจำตัว ประดิษฐานไว้ที่วัดดงตาล เมื่อวันที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๐๐ เพื่อให้ชาวบ้านได้สักการบูชารำลึกถึงพระคุณของท่านที่มีต่อฃาวบ้านดงตาล ตลอดมา จนเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้าน มาถึงปัจจุบัน